XLIX dni przemysłu mięsnego

Beata Łaszkiewicz
Aneta Kern-Jędrychowska
Zakład Technologii Mięsa i Tłuszczu IBPRS

17 maja 2018 roku w Warszawie odbyły się po raz czterdziesty dziewiąty pod honorowym patronatem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi DNI PRZEMYSŁU MIĘSNEGO pt. „Zmiany na rynku mięsa”. Równolegle odbyło się sympozjum Naukowo-Techniczne pt. „Postęp w Technologii Mięsa. Nauka – Praktyce”, które poprowadził dr inż. Piotr Szymański. Na spotkaniu wygłoszono trzy referaty plenarne oraz zaprezentowano 23 doniesienia naukowe. W drugiej części spotkania ogłoszono wyniki Konkursu „Produkty najwyższej jakości w przemyśle mięsnym” WIOSNA 2018 oraz odbyła się wystawa i degustacja nagrodzonych produktów. Przybyłych na spotkanie gości powitał Dyrektor Instytutu Biotechnologii Przemysłu Rolno-Spożywczego im prof. Wacława Dąbrowskiego w Warszawie prof. dr hab. inż. Artur Hugo Świergiel.
Organizatorem konferencji był Instytut Biotechnologii Przemysłu Rolno-Spożywczego, we współpracy ze Stowarzyszeniem Naukowo-Technicznym Inżynierów i Techników Przemysłu Spożywczego oraz Fundacją Techniki Polskiej.

Pierwszy wykład pt. „Afrykański Pomór Świń – problemy i zagrożenia” przedstawił Pan Grzegorz Woźniakowski z Państwowego Instytutu Weterynaryjnego w Puławach. Prelegent omówił czym jest afrykański pomór świń (ASF) – jest to choroba zakaźna świń wywołana przez wirus afrykańskiego pomoru (ASFV). Autor przedstawił historię rozwoju tej zakaźnej choroby świń oraz perspektywy rozwoju ASF u dzików i świń. Pierwszy przypadek ASF stwierdzono w Afryce.

W 1957 r. wirus ten wykryto w Portugalii. W Polsce pierwszy przypadek ASF stwierdzono w 2014 r. przy granicy z Białorusią. Śmiertelność wśród świń zakażonych ASF wynosi prawie 100% po ok. 7-10 dniach od wystąpienia wirusa, natomiast w przypadku wolno żyjących zwierząt afrykańskich świniowatych, jak również wśród dzików europejskich choroba przebiega bezobjawowo, co sprzyja szerzeniu się ASFV wśród dzików. Pierwsze ognisko ASF w Polsce odnotowano w lipcu 2014 r. we wsi Zielona. Do najczęstszych przyczyn wystąpienia ognisk ASF zaliczono: zakupy zakażonych świń, karmienie świń zanieczyszczoną paszą, kontakt świń z zakażonymi dzikami. W zwalczaniu tej choroby konieczny jest kontrolowany i właściwie zorganizowany odstrzał dzików (głównie samic) oraz zaprzestanie dokarmiania dzików. Gwałtowny wzrost tempa szerzenia się choroby u dzików może spowodować poważne problemy w populacji trzody chlewnej. Zasadne jest zatem wprowadzenie ogrodzeń w gospodarstwach rolnych utrzymujących świnie na obszarach, gdzie stwierdza się obecność dzików, celem bioasekuracji.

Drugi wykład przedstawił Pan Stanisław Tyszkiewicz Instytutu Biotechnologii Przemysłu Rolno-Spożywczego pt. „Mięso wołowe. Tusze i elementy. Pierwsza polskojęzyczna norma Europejskiej Komisji Gospodarczej ONZ”. Prelegent omówił zagadnienia związane z normą na mięso wołowe EKG/ONZ, która powstała w wyniku prac Grupy Roboczej ds. Norm Jakościowych dla Produktów Rolnych. Wersja normy w języku polskim, głównie w zakresie tłumaczenia specyficznych nazw elementów handlowych, została opracowana przez Polskie Zrzeszenia Producentów Bydła Mięsnego. W normie tej przyjęto zestaw ilustracji półtusz i elementów rozbioru z podziałem anatomicznym na poszczególne mięśnie oraz łacińskie nazwy pochodzący z australijskiej normy „Handbook of Australian Meat”. Celem powstania niniejszej normy jest uniemożliwienie fałszerstw polegających na zamianie cenniejszych sortymentów mięsa na mniej cenne oraz możliwość sprawdzenia deklarowanych cech szczególnych danego sortymentu.

Ostatni wykład pt. „Rynek mięsa w Polsce i na świecie. Stan obecny i perspektywy” wygłosiła Pani Marzena Trajer z Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa. Prelegentka omówiła zmiany na rynku mięsa obserwowane w ciągu ostatnich lat. Globalna produkcja wieprzowiny i drobiu wykazuje trend wzrostowy. Podobne tendencje obserwuje się w produkcji wołowiny, jednak tempo tego wzrostu jest wolniejsze niż w przypadku wieprzowiny i drobiu. W Polsce produkcja mięsa jest jedną z ważniejszych gałęzi produkcji rolniczej, co wiąże się z korzystnymi warunkami do rozwoju produkcji zwierzęcej i dużym potencjałem użytków rolnych do chowu zwierząt. W roku 2016 Polska zajmowała 4. miejsce w UE pod względem wolumenu produkcji mięsa (drobiu, wieprzowiny i wołowiny). Nasz kraj jest liderem UE w produkcji drobiu, czwartym producentem wieprzowiny oraz siódmym wołowiny. Polska jest samowystarczalna w produkcji mięsa wołowego i drobiowego. Nadwyżki produkcji kierowane są na eksport, czemu w dużej mierze sprzyjają nadwyżki kosztowo-cenowe w porównaniu z wołowiną i drobiem z innych krajów UE. W przypadku wieprzowiny od 2010 r. krajowa produkcja pokrywa wewnętrzne zapotrzebowanie w około 92%. Wynika to ze zmniejszenia produkcji, podczas gdy poziom konsumpcji utrzymuje się na relatywnie wysokim poziomie.

Integralną częścią spotkania były prezentacje firm współpracujących z przemysłem mięsnym i drobiarskim. Swoje oferty przedstawili: